| | Wiadomości lokalne z miasta Stalowa Wola i Powiatu Stalowowolskiego. Najnowsze! Najszybciej! Kamera na żywo na panoramę Stalowej Woli na skrzyżowanie Al. Jana Pawła II z ul. KEN Nagrania audio, rozmowy z ciekawymi ludźmi Fotografie z najważniejszych wydarzeń w Stalowej Woli Kanał youtube.stalowka.net - Pierwsza stalowowolska telewizja internetowa Encyklopedia miasta Stalowa Wola Zapowiedzi zbliżających się wydarzeń kulturalnych Baza adresowa najważniejszych firm i instytucji życia publicznego Bezpłatna baza ogłoszeń dla mieszkańców miasta Stalowa Wola jak i Powiatu Stalowowolskiego Twoje konto | | | | | | |  Zasłyszane... | | | | | | | |
| Wiadomości lokalne / Imprezy w mieście
| | Czwartek, 9 czerwca 2016 r. godz. 20:58 /Muzeum Regionalne/ | Wystawa Prywatna wojna doktorów Łazowskiego i Matulewicza
 Dr Eugeniusz Łazowski.
|
Od 12 czerwca 2016 roku na Rynku w Rozwadowie można oglądać wystawę plenerową "Prywatna wojna doktorów Łazowskiego i Matulewicza".
Muzeum Regionalne w Stalowej Woli w związku z uroczystością odsłonięcia pamiątkowych tablic na rynku w Rozwadowie przygotowało wystawę plenerową pt. Prywatna wojna doktorów Łazowskiego i Matulewicza.
Ideą tej ekspozycji jest przybliżenie mieszkańcom tej wyjątkowej historii jaka wydarzyła się w Rozwadowie podczas II wojny światowej. Okazało się wówczas, iż tyfus plamisty, może być nie tylko cichym zabójcą, ale i sprzymierzeńcem w walce z niemieckim okupantem. Wystawa powstała na bazie nielicznego zbioru fotografii, które doktor Łazowski przekazał do Muzeum. Pochodzą on ze okresu jego pobytu w Rozwadowie, uwiecznieni na nich zostali m. in. dr Matulewicz, żona Maria, a także ojciec Marii - zasłużony budowniczy Stalowej Woli.
Eugeniusz Łazowski urodził się w 1913 roku w Częstochowie. Po odzyskaniu niepodległości wraz z rodzicami wyjechał do Warszawy. Po ukończeniu liceum wstąpił do Szkoły Podchorążych Sanitarnych i rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W trakcie zdawania egzaminów końcowych wybuchła II wojna światowa. Dyplom otrzymał dopiero w styczniu 1940 roku, ale już we wrześniu 1939 roku pełnił obowiązki lekarza, m.in. w twierdzy Brześć. Aresztowany przez Sowietów, uciekł z transportu na Syberię. Po powrocie do kraju kolejny raz aresztowali go Niemcy, trafił do obozu jenieckiego w Lublinie, ale i stąd udało mu się w spektakularny sposób zbiec. Latem 1940 roku dr Łazowski wraz z żoną Marią przyjechali do Stalowej Woli. Tu mieszkała matka Marii, wdowa bo inżynierze Ludwiku Tołwińskim - budowniczym huty i osiedla mieszkaniowego.
Księżna Anna Lubomirska zaproponowała doktorowi pracę w Ambulatorium Polskiego Czerwonego Krzyża. Placówka oraz mieszkanie doktorostwa znajdowały się w rozwadowskim Rynku pod numerem 23. Pracę zawodową Łazowski łączył z działalnością w konspiracji. Jako żołnierz Armii Krajowej przyjął pseudonim "Leszcz" i leczył rannych żołnierzy podziemia, dostarczał im leki i opatrunki, był zaufanym lekarzem oddziału partyzanckiego "Ojca Jana". W podziemiu, jako łączniczka, działa także jego żona Maria - pseud. "Pliszka".
Pracy w zawodzie lekarza szukał także kolega Łazowskiego z Warszawy - Stanisław Matulewicz. Łazowski zaproponował mu przyjazd do Rozwadowa. Matulewicz zamieszkał w Zbydniowie. Tam właśnie, w zorganizowanym przez siebie laboratorium wykrył, że krew pacjentów zakażonych pewną bakterią podczas testów daje wyniki sugerujące zakażenie tyfusem plamistym - groźną chorobą zakaźną. Łazowski postanowił wykorzystać to rewelacyjne odkrycie Matulewicza w celu wywołania sztucznej epidemii tyfusu. Matulewicz i Łazowski zaczęli szczepić odwiedzających ich pacjentów odkrytą bakterią. Próbki,
wysyłane następnie do niemieckich laboratoriów, sugerowały zakażenie tyfusem. Skala problemu dla okupanta była znaczna. W efekcie władze uznały okolice Stalowej Woli za rejon objęty zarazą, co powstrzymało wywózkę miejscowej ludności do obozów koncentracyjnych i na roboty do Rzeszy. Sztuczna epidemia tyfusu wywołana przez dwóch polskich lekarzy uchroniła wiele ludzkich istnień od śmierci.
Wprawdzie w pewnym momencie Niemcy nabrali podejrzeń co do działalności lekarzy, niczego nie zdołali im jednak udowodnić. W 1943 roku Matulewicz opuścił Zbydniów, a po wojnie wyjechał do Zairu, gdzie został cenionym radiologiem. W 1944 roku wyjechał także Łazowski. Po kilkuletnim pobycie w Warszawie, wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował praktykę pediatryczną i zdobył tytuł profesorski. Swoje zmagania z okupantem opisał w książce Prywatna wojna. Wspomnienia żołnierza-lekarza 1933-1944. Historią lekarzy zainteresował się amerykański reżyser Ryan Bank. Przyjechał do Rozwadowa wraz z ekipą filmową i spotkał się z Łazowskim w celu nakręcenia dokumentu na ten temat. Realizacja najprawdopodobniej nie doszła do skutku.
Eugeniusz Łazowski zmarł w USA w stanie Oregon w 2006 roku.
| | |
Jeżeli masz jakieś ciekawe informacje, chcesz przekazać coś ważnego,
coś interesującego, nie wahaj się - napisz do nas: redakcja@stalowka.net |
|
Ten artykuł nie ma jeszcze żadnych komentarzy
| | | | |
|
|
