Hasła alfabetycznie | | | Czy wiesz, że..? | Czy wiesz, że
Stalowa Wola to największe skupisko ludności w regionie, gdzie mieszka ponad połowa mieszkańców powiatu stalowowolskiego? | | | Ostatnio dodane | | | Najpopularniejsze | | | Pomoc | W opracowaniu
| | | Stochmal Władysław
mgr inż. Władysław Stochmal - twórca i budowniczy szkoły Zespołu Szkół Budowlanych Stalowej Woli. Prekursor szkolnictwa zawodowego w regionie. Dziś jest to Zespół Szkół Nr 2 im. Tadeusza Kościuszki.
Urodzony 6 kwietnia 1946 roku w Harcie koło Dynowa, gdzie ukończył szkołę podstawową i średnią. Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Rzeszowie. Swoje życie zawodowe i rodzinne związał ze Stalową Wolą. Wielki Człowiek, który pozostawił po sobie trwały pomnik - szkołę zrodzoną ze swoich marzeń.
W latach 1969 - 1973 pracował jako nauczyciel Zasadniczej Szkoły Budowlanej mieszczącej się w barakach w rejonie ulic Niezłomnych i Wasilewskiej. W szkole zajmującej 3 sale zatrudnionych było czworo nauczycieli. Po likwidacji baraków szkoła znalazła nowe lokum w piwnicach Szkoły Podstawowej Nr 7. W latach 1973 - 1976 pełnił funkcję wicedyrektora. W 1976 roku objął stanowisko Dyrektora, którą pełnił do 2006 roku. Podjął wówczas intensywne działania na rzecz budowy nowego budynku szkoły, który powstał w niepełne dwa lata (1978 - 1980). Ta historyczna data dała początek szkole, której nazwa obecnie brzmi Zespół Szkół Nr 2 im. Tadeusza Kościuszki w Stalowej Woli. Dzięki zaangażowaniu uczniów, instruktorów i nauczycieli budowa nowej szkoły przebiegała szybko. W czasach "centralnego sterowania" i wszechobecnych trudności w zaopatrzeniu, pozyskiwał sprzymierzeńców dla realizacji swoich planów. Szkoła została wybudowana wyłącznie przez uczniów w ramach zajęć praktycznej nauki zawodu o łącznej powierzchni 8 000 m². Jest to ewenement w skali kraju.
Lata 1980 - 2006 to czas największego rozkwitu szkoły i sukcesów jej uczniów pod kierunkiem charyzmatycznego Dyrektora: - oprócz głównego budynku dydaktycznego powstał budynek zajęć praktycznych, sala gimnastyczna (1980), stolarnia, warsztaty szkolne - w 1985 r. z uwagi na stale wzrastającą liczbę uczniów, rozpoczęto budowę nowego skrzydła szkoły - w latach 1987 - 1988 wybudowano budynek szkolnej przychodni zdrowia z gabinetami lekarskim i stomatologicznym - w 1988 r. oddano do użytku wybudowany przez uczniów i nauczycieli zawodu budynek spawalni wraz z powierzchnią magazynową - w latach 1992 - 1993 rozpoczęto komputeryzację szkoły: wyposażono pracownie komputerowe w sprzęt komputerowy, sieć komputerową i oprogramowanie - zakończono urządzanie warsztatów dla Technikum Odzieżowego - oddano do użytku drugą salę gimnastyczną - wykonano infrastrukturę: asfaltowane boiska do gry w piłkę siatkową , koszykówkę oraz boisko trawiaste do gry w piłkę nożną. Wszystkie prace wykonano w ramach zajęć praktycznych w systemie gospodarczym - unowocześniono i wyposażono istniejącą bibliotekę szkolną - umieszczono na ścianie szkoły płaskorzeźbę patrona szkoły Tadeusza Kościuszki - przy udziale uczniów szkoły prowadzono prace budowlane na rzecz miasta, np. SP nr 6, budynek spółdzielni rzemieślniczej, domy mieszkalne na osiedlu Piaski, Hutnik, w Rozwadowie i Agatówce.
Nie poprzestał na wybudowaniu szkoły. W kolejnych latach zrealizował pomysł wybudowania dachu mansardowego z poddaszem użytkowym, gdzie powstały nowocześnie wyposażone sale komputerowe i językowe. Dzięki Jego wyobraźni stare warsztaty szkolne zamieniły się w piękną salę widowiskową z zapleczem socjalnym. Większość prac adaptacyjnych wykonano systemem gospodarczym w ramach praktycznej nauki zawodu.
Przepracował w szkolnictwie 37 lat, z czego 30 na stanowisku dyrektora. Pod jego kierownictwem maleńka szkółka rozwinęła się w jeden z największych w regionie zespół szkół. Na przestrzeni lat szkoła przeobraziła się w znaczącą placówkę z nowoczesnymi kierunkami kształcenia w różnych typach szkół. Stworzył miejsca pracy dla wielu nauczycieli i pracowników obsługi oraz miejsce nauki dla wielu pokoleń młodych mieszkańców miasta i okolicy. Chlubą szkoły byli jej absolwenci odnoszący sukcesy w olimpiadach i konkursach oraz kontynuujący naukę na najlepszych uczelniach. W latach 1988- 1990 był radnym Miejskiej Rady Narodowej w Stalowej Woli.
Za swą długoletnią pracę na rzecz oświaty i miasta odznaczony wieloma odznaczeniami: - Brązowym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Krzyżem Zasługi - Medalem Komisji Edukacji Narodowej - Srebrną Odznaką "Za Zasługi dla Obrony Cywilnej" - Srebrną Odznaką "Za Zasługi dla OHP" - Srebrną Odznaką "Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych" - Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej i Sportu Drugiego Stopnia za wybitne osiągnięcia w pracy dydaktycznej i wychowawczej - Tytułem ZASŁUŻONY dla MIASTA STALOWA WOLA - Nagrodą Prezydenta Miasta Stalowa Wola za zasługi dla rozwoju miasta z okazji 70-lecia Stalowej Woli "DEMIURG" MYŚL PRACA DZIEŁO - ta nagroda najlepiej oddaje jego twórczą postawę i pasję budowniczego.
Był człowiekiem na wskroś nowoczesnym, w swych działaniach wyprzedził dzisiejsze czasy. W sprawach słusznych był nieugięty, na sprawy ludzkie - wrażliwy. W pamięci pozostanie jako człowiek skromny, szlachetny i honorowy. Jego dokonania są przykładem konsekwencji działań twórczego człowieka, który realizując marzenia, pozostawia po sobie DZIEŁO.
Zmarł 5 listopada 2014 roku w Stalowej Woli. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli (lokalizacja grobu: Z / D / 39). |
|
Cytowanie i wykorzystanie informacji oraz zdjęć w publikacjach dozwolone za podaniem źródła. Dla tej informacji jest ono następujące
Stalowka.NET - Encyklopedia miasta Stalowa Wola, https://www.stalowka.net/encyklopedia.php?dx=377
Dział Encyklopedii - Stalowka.NET |
| |