| | Wiadomości lokalne z miasta Stalowa Wola i Powiatu Stalowowolskiego. Najnowsze! Najszybciej! Kamera na żywo na panoramę Stalowej Woli na skrzyżowanie Al. Jana Pawła II z ul. KEN Nagrania audio, rozmowy z ciekawymi ludźmi Fotografie z najważniejszych wydarzeń w Stalowej Woli Kanał youtube.stalowka.net - Pierwsza stalowowolska telewizja internetowa Encyklopedia miasta Stalowa Wola Zapowiedzi zbliżających się wydarzeń kulturalnych Baza adresowa najważniejszych firm i instytucji życia publicznego Bezpłatna baza ogłoszeń dla mieszkańców miasta Stalowa Wola jak i Powiatu Stalowowolskiego Twoje konto | | | | |  Hasła alfabetycznie | | | | | Czy wiesz, że..? | | Czy wiesz, że
od 1998 roku w Stalowej Woli funkcjonuje Zamiejscowy Ośrodek Dydaktyczny Politechniki Rzeszowskiej, kształcący absolwentów na potrzeby firm działających w regionie? | | | | Ostatnio dodane | | | | | Najpopularniejsze | | | | | Pomoc |
W opracowaniu
| |
| Mirecka-Loryś Maria
Maria Mirecka-Loryś - wielka patriotka zasłużona dla Polski. Całe swoje życie poświęciła Ojczyźnie. W czasie wojny zaangażowana w działalność narodowej konspiracji. Autorka książki "Odszukane w pamięci. Zapiski o rodzinie, pracy, przyjaźni".
Urodzona 7 lutego 1916 roku w Ulanowie na Podkarpaciu jako siódme dziecko z ośmiorga rodzeństwa. Wychowała się w rodzinie o bardzo patriotycznych korzeniach, której drogowskazem zawsze była bezwzględna wierność Bogu i Ojczyźnie. W 1921 roku rodzina zamieszkała w Racławicach koło Niska. Tu spędziła dzieciństwo i młodość. W 1937 roku ukończyła gimnazjum w Nisku. Jej marzeniem było zostać adwokatem i posłem. Podjęła studia na Wydziale Prawa na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Wojna przerwała młodzieńcze plany i marzenia. Śladem starszych braci i sióstr zaangażowała się w działalność Młodzieży Wszechpolskiej. Od początku okupacji angażowała się w działalność w narodowej konspiracji. Należała do ścisłego kierownictwa podziemia narodowego w Centralnym Okręgu Przemysłowym w latach 1939-1945. Wiosną 1940 roku została komendantką Narodowej Organizacji Wojskowej Kobiet w powiecie niżańskim, później całego NOWK Okręgu Rzeszowskiego. W tym czasie była kierownikiem sekcji kobiecej w Zarządzie Okręgu Rzeszowskiego SN i kurierką Komendy Głównej NOW. Po scaleniu NOW z AK awansowana na stopień kapitana, kierowała Wojskową Służbą Kobiet w rzeszowskim Podokręgu Armii Krajowej. Wiosną 1945 roku została Komendantką Główną Narodowego Zjednoczenia Wojskowego Kobiet. Używała pseudonimu "Marta".
Wielkim wydarzeniem było Jej uczestnictwo w konspiracyjnym odnowieniu ślubów na Jasnej Górze, jakie podczas pielgrzymki w maju 1936 roku złożyła polska młodzież akademicka. Tak wspomina "W 1943 roku mieliśmy Ślubowania Jasnogórskie w Częstochowie. Było nocne czuwanie, uczestniczyło 36 osób. W nocy odsłonięto cudowny obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, a my składaliśmy ślubowania. Na drugi dzień była msza, złożyliśmy podpisy. To wszystko zostało zamknięte w skarbcu. Był tam też Karol Wojtyła. Gdy został papieżem, przysłał mi kopię tamtych podpisów, no i poproszono mnie o wspomnienia. Wzruszona czytałam… Karol Wojtyła - reprezentant Krakowa… Maria Mirecka- reprezentantka Lwowa…"
Po wojnie wznowiła studia prawnicze na Uniwersytecie Jagielońskim. 1 sierpnia 1945 roku została aresztowana na dworcu kolejowym w Nisku, więziona w Rzeszowie, Warszawie, Krakowie. 1 września 1945 roku na mocy amnestii została zwolniona. Zagrożona ponownym aresztowaniem, podając się za obywatelkę Luksemburga, w grudniu 1945 roku opuściła Polskę. Z grupą kilkunastu działaczy narodowych, przez Czechy i Niemcy dotarła do obozu II Korpusu gen. W. Andersa pod Ankoną, tutaj poznała swego męża oficera rezerwy Henryka Lorysia. W październiku 1946 roku wjechali do Anglii, a styczniu 1952 roku do USA. Wraz z rodziną zamieszkała w Toledo w stanie Ohio, po dwóch latach przeniosła się do Chicago. Aktywnie zaangażowała się w pracę w organizacjach polonijnych - działała m.in. w Stronnictwie Narodowym, była członkiem ZG Związku Polek w Ameryce oraz Krajowego Zarządu Kongresu Polonii Amerykańskiej. Przez 32 lata była redaktorem "Głosu Polek" organu Związku Polek w Ameryce. Najważniejszą jej misją zawsze była pomoc dla Polaków na dawnych Kresach, którą od 70. lat ubiegłego wieku prowadziła z siostrą Heleną. Wielokrotnie wyjeżdżała do Związku Sowieckiego w odwiedziny do pracującego na Ukrainie brata księdza Bronisława, przewożąc w trudnych czasach dewocjonalia dla jego parafian. W grudniu 1999 roku została wiceprzewodniczącą Rady Naczelnej SN. Napisała dwutomową "Historię Kongresu Polonii Amerykańskiej". Współpracuje z polonijnym radiem w Chicago, dla którego nagrywa cotygodniowe felietony z cyklu "Otwarty mikrofon".
Wychowała dwójkę dzieci. Mieszkała w Chicago, jednak powracała do Polski i część roku spędzała w rodzinnym domu w Racławicach koło Niska. Latem jeździła na Wschód z darami dla Polaków.
Była autorką drugiego tomu "Historii Związku Polek w Ameryce" oraz książki "Odszukane w pamięci. Zapiski o rodzinie, pracy, przyjaźni", wydanej w 2010 roku przez wydawnictwo Dokument. Jest to zbiór wspomnień z czasów jej młodości, okresu wojny i okupacji, trudnych lat powojennych oraz działalności narodowej jej rodzeństwa, a przede wszystkim świadectwo wielkiego heroizmu Jej rodziny w walce o lepszą Polskę.
Uhonorowana wieloma wysokimi odznaczeniami państwowymi, m. in.:
- Krzyżem Zasługi;
- Krzyżem Walecznych;
- Krzyżem Partyzanckim;
- Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, który 3 maja 2006 roku otrzymała z rąk Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego;
- Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski w 2016 roku przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę.
- laureatka nagrody honorowej "Świadek Historii" przyznanej przez Instytut Pamięci Narodowej w 2017 roku.
Zmarła 29 maja 2022 r. Pochowana Starych Powązkach w Warszawie. |
|
Cytowanie i wykorzystanie informacji oraz zdjęć w publikacjach dozwolone za podaniem źródła. Dla tej informacji jest ono następujące
Stalowka.NET - Encyklopedia miasta Stalowa Wola,
https://www.stalowka.net/encyklopedia.php?dx=288
Dział Encyklopedii - Stalowka.NET |
| | | | |
| |
